напакава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напаку́юся напаку́емся
2-я ас. напаку́ешся напаку́ецеся
3-я ас. напаку́ецца напаку́юцца
Прошлы час
м. напакава́ўся напакава́ліся
ж. напакава́лася
н. напакава́лася
Загадны лад
2-я ас. напаку́йся напаку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час напакава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Напакава́цца ’наесціся ў волю’ (Жд. 2). Ад напакава́ць ’накласці многа чаго-небудзь’, гл. пакаваць. Цікавая семантычная беларуска-польская ізаглоса, параўн. польск. дыял. (вармін.) napakówać się ’добра наесціся’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)