напакава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напакава́ны напакава́ная напакава́нае напакава́ныя
Р. напакава́нага напакава́най
напакава́нае		 напакава́нага напакава́ных
Д. напакава́наму напакава́най напакава́наму напакава́ным
В. напакава́ны (неадуш.)
напакава́нага (адуш.)		 напакава́ную напакава́нае напакава́ныя (неадуш.)
напакава́ных (адуш.)
Т. напакава́ным напакава́най
напакава́наю		 напакава́ным напакава́нымі
М. напакава́ным напакава́най напакава́ным напакава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напакава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напакава́ны напакава́ная напакава́нае напакава́ныя
Р. напакава́нага напакава́най
напакава́нае		 напакава́нага напакава́ных
Д. напакава́наму напакава́най напакава́наму напакава́ным
В. напакава́ны (неадуш.)
напакава́нага (адуш.)		 напакава́ную напакава́нае напакава́ныя (неадуш.)
напакава́ных (адуш.)
Т. напакава́ным напакава́най
напакава́наю		 напакава́ным напакава́нымі
М. напакава́ным напакава́най напакава́ным напакава́ных

Кароткая форма: напакава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напакава́ны наби́тый, напо́лненный; см. напакава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напакава́ны і напако́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад напакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напако́ваны,

гл. напакаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напи́чканный

1. напха́ны, напхну́ты, напакава́ны;

2. перен. нашпігава́ны, начы́нены; см. напи́чкать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́шык, ‑а, м.

Невялікі кош; тое, што і кош (у 1 знач.). З калгаса прыбег.. Піліпчык. Ён прынёс цэлы кошык, напакаваны ўсякай ежай. Лынькоў. Мы назбіралі з доктарам Ваўковічам грыбоў — ён поўны кошык, а я ўсяго некалькі баравікоў — і селі адпачыць. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наби́тый

1. (о матраце) напха́ны, напхну́ты, мног. панапіха́ны; (о чемодане, складе и т. п.) напакава́ны, мног. панапако́ўваны; набі́ты, мног. панабіва́ны; напёрты;

2. (настрелянный, убитый) набі́ты, мног. панабіва́ны, настраля́ны; нарэ́заны, мног. панараза́ны; нако́латы, мног. панако́лваны;

3. (вколоченный, прикреплённый) набі́ты, мног. панабіва́ны;

4. (полученный в результате повреждения) набі́ты, мног. панабіва́ны; наму́ляны, мног. панаму́льваны;

5. текст. набіва́ны; см. наби́ть;

◊

наби́тый дура́к набі́ты ду́рань.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)