напа́дацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напа́даюся |
напа́даемся |
| 2-я ас. |
напа́даешся |
напа́даецеся |
| 3-я ас. |
напа́даецца |
напа́даюцца |
| Прошлы час |
| м. |
напа́даўся |
напа́даліся |
| ж. |
напа́далася |
| н. |
напа́далася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
напа́дайся |
напа́дайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
напа́даўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напа́дацца сов., разг.
1. (много раз) упа́сть;
2. набе́гаться, нахлопота́ться;
н. за дзень — набе́гаться (нахлопота́ться) за́ день
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напа́дацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Упасці многа раз. Міхась успомніў, як ён упершыню выйшаў з канькамі на лёд.. Ён так нападаўся тады і змарыўся, што назаўтра ледзьве з пасцелі падняўся. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)