нанясе́нне гл. нанесці¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нанясе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нанясе́нне
Р. нанясе́ння
Д. нанясе́нню
В. нанясе́нне
Т. нанясе́ннем
М. нанясе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нанясе́нне ср., в разн. знач. нанесе́ние;

н. апазнава́льных зна́каў — нанесе́ние опознава́тельных зна́ков;

н. ўда́ру — нанесе́ние уда́ра;

н. візі́ту — нанесе́ние визи́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нанясе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. нанесці (у 5, 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нане́сці¹, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нанёс, -не́сла і -нясла́; -нясі́; -не́сены; зак.

1. чаго. Прынесці ў нейкай колькасці.

Н. грыбоў.

Н. падарункаў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што на каго-што. Наштурхнуць цячэннем вады, ветрам і пад. (разм.).

Лодку нанесла на мель.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), безас., каго-што. Нечакана з’явіцца, трапіць на каго-, што-н. (разм.).

Нанесла чужынцаў у вёску.

4. што на што. Занесці, адзначыць якія-н. даныя.

Н. азёры на карту.

5. што. Прычыніць, зрабіць (тое, што абазначана назоўнікам).

Н. ўдар.

Н. паражэнне.

|| незак. нано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. нанясе́нне, -я, н. (да 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крапле́нне, -я, н. (спец.).

Нанясенне крапу на што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рукапрыкла́дства, -а, н. (разм.).

Нанясенне пабояў.

Справа дайшла да рукапрыкладства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нанесе́ние

1. нанясе́нне, -ння ср.;

нанесе́ние опознава́тельных зна́ков нанясе́нне апазнава́льных зна́каў;

2. нанясе́нне, -ння ср., прычыне́нне, -ння ср.;

нанесе́ние уда́ра нанясе́нне ўда́ру; см. нанести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыфле́нне, -я, н. (спец.).

Апрацоўка паверхні для надання ёй шурпатасці — нанясенне вузкіх вострых паглыбленняў (рыфляў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рукапрыкла́дства, ‑а, н.

Разм. Нанясенне пабояў рукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)