на́нсук, -у, м. (спец.).

Тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну.

Прасціна з нансуку.

|| прым. на́нсукавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нансу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нансу́к
Р. нансу́ку
Д. нансу́ку
В. нансу́к
Т. нансу́кам
М. нансу́ку

Іншыя варыянты: на́нсук.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́нсук

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. на́нсук
Р. на́нсуку
Д. на́нсуку
В. на́нсук
Т. на́нсукам
М. на́нсуку

Іншыя варыянты: нансу́к.

Крыніцы: biryla1987, krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́нсук, -ку м., текст. на́нсук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́нсук текст. на́нсук, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́нсук, ‑у, м.

Тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну. Прасціна з нансуку.

[Фр. nansouk.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)