нано́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нано́шаны |
нано́шаная |
нано́шанае |
нано́шаныя |
| Р. |
нано́шанага |
нано́шанай нано́шанае |
нано́шанага |
нано́шаных |
| Д. |
нано́шанаму |
нано́шанай |
нано́шанаму |
нано́шаным |
| В. |
нано́шаны (неадуш.) нано́шанага (адуш.) |
нано́шаную |
нано́шанае |
нано́шаныя (неадуш.) нано́шаных (адуш.) |
| Т. |
нано́шаным |
нано́шанай нано́шанаю |
нано́шаным |
нано́шанымі |
| М. |
нано́шаным |
нано́шанай |
нано́шаным |
нано́шаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нано́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нано́шаны |
нано́шаная |
нано́шанае |
нано́шаныя |
| Р. |
нано́шанага |
нано́шанай нано́шанае |
нано́шанага |
нано́шаных |
| Д. |
нано́шанаму |
нано́шанай |
нано́шанаму |
нано́шаным |
| В. |
нано́шаны (неадуш.) нано́шанага (адуш.) |
нано́шаную |
нано́шанае |
нано́шаныя (неадуш.) нано́шаных (адуш.) |
| Т. |
нано́шаным |
нано́шанай нано́шанаю |
нано́шаным |
нано́шанымі |
| М. |
нано́шаным |
нано́шанай |
нано́шаным |
нано́шаных |
Кароткая форма: нано́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нано́шаны нано́шенный; см. нанасі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нано́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нанасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)