намёрзлы, -ая, -ае.

Які замёрз на холадзе, азябнуў.

Намёрзлыя шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намё́рзлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намё́рзлы намё́рзлая намё́рзлае намё́рзлыя
Р. намё́рзлага намё́рзлай
намё́рзлае		 намё́рзлага намё́рзлых
Д. намё́рзламу намё́рзлай намё́рзламу намё́рзлым
В. намё́рзлы (неадуш.)
намё́рзлага (адуш.)		 намё́рзлую намё́рзлае намё́рзлыя (неадуш.)
намё́рзлых (адуш.)
Т. намё́рзлым намё́рзлай
намё́рзлаю		 намё́рзлым намё́рзлымі
М. намё́рзлым намё́рзлай намё́рзлым намё́рзлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намё́рзлы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намё́рзлы намё́рзлая намё́рзлае намё́рзлыя
Р. намё́рзлага намё́рзлай
намё́рзлае		 намё́рзлага намё́рзлых
Д. намё́рзламу намё́рзлай намё́рзламу намё́рзлым
В. намё́рзлы (неадуш.)
намё́рзлага (адуш.)		 намё́рзлую намё́рзлае намё́рзлыя (неадуш.)
намё́рзлых (адуш.)
Т. намё́рзлым намё́рзлай
намё́рзлаю		 намё́рзлым намё́рзлымі
М. намё́рзлым намё́рзлай намё́рзлым намё́рзлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намёрзлы намёрзнувший, намёрзший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намёрзлы і наме́рзлы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад намерзнуць.

2. у знач. прым. Які змёрз на холадзе, азябнуў. Маша, расціраючы рукамі пунцовыя намёрзлыя шчокі, падышла да стала. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наме́рзлы,

гл. намёрзлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насты́вший

1. прич. які́ (што) насты́ў; які́ (што) намёрз;

2. прил. насты́лы; намёрзлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Налі́м ’мянтуз, мянёк’ (Бяльк., Сл. ПЗБ), рус. нали́м, укр. нали́м. Паводле Фасмера (3, 40), цёмнае слова; Ліуканен прапануе рэканструкцыю *nalip‑mъ ад *na‑lipati ’наліпаць’ або ад nalipnǫti ’наліпнуць’, паколькі ў рыбы ліпкая слізь, а не скура (Лиукконен, Восточнославянские отглагольные существительные на ‑м‑, 1. Хельсинки, 1987, 89–90), што цалкам верагодна, аднак застаецца вызначыць умовы пераходу рэканструяванай формы *nalipmъ > налім, паколькі звычайна наліпнуць > наліп, параўн. тураўск. наліпнуць ’наліпнуць, напрыліпаць’ і наліп ’намаразь, намёрзлы снег’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)