намярза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
намярза́нне |
намярза́нні |
| Р. |
намярза́ння |
намярза́нняў |
| Д. |
намярза́нню |
намярза́нням |
| В. |
намярза́нне |
намярза́нні |
| Т. |
намярза́ннем |
намярза́ннямі |
| М. |
намярза́нні |
намярза́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намярза́нне ср. намерза́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намерза́ние намярза́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)