наму́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наму́чаны наму́чаная наму́чанае наму́чаныя
Р. наму́чанага наму́чанай
наму́чанае
наму́чанага наму́чаных
Д. наму́чанаму наму́чанай наму́чанаму наму́чаным
В. наму́чаны (неадуш.)
наму́чанага (адуш.)
наму́чаную наму́чанае наму́чаныя (неадуш.)
наму́чаных (адуш.)
Т. наму́чаным наму́чанай
наму́чанаю
наму́чаным наму́чанымі
М. наму́чаным наму́чанай наму́чаным наму́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наму́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наму́чаны наму́чаная наму́чанае наму́чаныя
Р. наму́чанага наму́чанай
наму́чанае
наму́чанага наму́чаных
Д. наму́чанаму наму́чанай наму́чанаму наму́чаным
В. наму́чаны (неадуш.)
наму́чанага (адуш.)
наму́чаную наму́чанае наму́чаныя (неадуш.)
наму́чаных (адуш.)
Т. наму́чаным наму́чанай
наму́чанаю
наму́чаным наму́чанымі
М. наму́чаным наму́чанай наму́чаным наму́чаных

Кароткая форма: наму́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наму́чаны I (к наму́чыць) наму́ченный

наму́чаны II (к намуці́ць) наму́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наму́чаны 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намучыць.

наму́чаны 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намуці́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наму́ченный разг. наму́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)