наму́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наму́чаны |
наму́чаная |
наму́чанае |
наму́чаныя |
| Р. |
наму́чанага |
наму́чанай наму́чанае |
наму́чанага |
наму́чаных |
| Д. |
наму́чанаму |
наму́чанай |
наму́чанаму |
наму́чаным |
| В. |
наму́чаны (неадуш.) наму́чанага (адуш.) |
наму́чаную |
наму́чанае |
наму́чаныя (неадуш.) наму́чаных (адуш.) |
| Т. |
наму́чаным |
наму́чанай наму́чанаю |
наму́чаным |
наму́чанымі |
| М. |
наму́чаным |
наму́чанай |
наму́чаным |
наму́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наму́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наму́чаны |
наму́чаная |
наму́чанае |
наму́чаныя |
| Р. |
наму́чанага |
наму́чанай наму́чанае |
наму́чанага |
наму́чаных |
| Д. |
наму́чанаму |
наму́чанай |
наму́чанаму |
наму́чаным |
| В. |
наму́чаны (неадуш.) наму́чанага (адуш.) |
наму́чаную |
наму́чанае |
наму́чаныя (неадуш.) наму́чаных (адуш.) |
| Т. |
наму́чаным |
наму́чанай наму́чанаю |
наму́чаным |
наму́чанымі |
| М. |
наму́чаным |
наму́чанай |
наму́чаным |
наму́чаных |
Кароткая форма: наму́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наму́чаны I (к наму́чыць) наму́ченный
наму́чаны II (к намуці́ць) наму́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наму́чаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад намучыць.
наму́чаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад намуці́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наму́ченный разг. наму́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)