намо́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намо́ўлены |
намо́ўленая |
намо́ўленае |
намо́ўленыя |
| Р. |
намо́ўленага |
намо́ўленай намо́ўленае |
намо́ўленага |
намо́ўленых |
| Д. |
намо́ўленаму |
намо́ўленай |
намо́ўленаму |
намо́ўленым |
| В. |
намо́ўлены (неадуш.) намо́ўленага (адуш.) |
намо́ўленую |
намо́ўленае |
намо́ўленыя (неадуш.) намо́ўленых (адуш.) |
| Т. |
намо́ўленым |
намо́ўленай намо́ўленаю |
намо́ўленым |
намо́ўленымі |
| М. |
намо́ўленым |
намо́ўленай |
намо́ўленым |
намо́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намо́ўлены |
намо́ўленая |
намо́ўленае |
намо́ўленыя |
| Р. |
намо́ўленага |
намо́ўленай намо́ўленае |
намо́ўленага |
намо́ўленых |
| Д. |
намо́ўленаму |
намо́ўленай |
намо́ўленаму |
намо́ўленым |
| В. |
намо́ўлены (неадуш.) намо́ўленага (адуш.) |
намо́ўленую |
намо́ўленае |
намо́ўленыя (неадуш.) намо́ўленых (адуш.) |
| Т. |
намо́ўленым |
намо́ўленай намо́ўленаю |
намо́ўленым |
намо́ўленымі |
| М. |
намо́ўленым |
намо́ўленай |
намо́ўленым |
намо́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
внушённый
1. вы́кліканы; абу́джаны; усе́лены, пасе́лены, нада́дзены; наве́яны;
2. наву́чаны; угаво́раны; намо́ўлены; перакана́ны; см. внуши́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)