намо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намо́чваю намо́чваем
2-я ас. намо́чваеш намо́чваеце
3-я ас. намо́чвае намо́чваюць
Прошлы час
м. намо́чваў намо́чвалі
ж. намо́чвала
н. намо́чвала
Загадны лад
2-я ас. намо́чвай намо́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намо́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́чваць (у чым) несов. нама́чивать (чем, в чём); сма́чивать (чем, в чём); пропи́тывать (чем); см. намачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сма́чивать несов. змо́чваць, намо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намочваць — намачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́чивать несов.

1. (смачивать, делать мокрым) намо́чваць;

2. (наготавливать мочением) наква́шваць; намо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Разм. Незак. да намачыцца.

2. Зал. да намочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́чванне ср. нама́чивание; сма́чивание; пропи́тывание; см. намо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ома́чивать несов., книжн. абмо́чваць, намо́чваць, мачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напи́тывать несов. (пропитывать) насыча́ць; (намачивать) намо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)