намо́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́таны намо́таная намо́танае намо́таныя
Р. намо́танага намо́танай
намо́танае		 намо́танага намо́таных
Д. намо́танаму намо́танай намо́танаму намо́таным
В. намо́таны (неадуш.)
намо́танага (адуш.)		 намо́таную намо́танае намо́таныя (неадуш.)
намо́таных (адуш.)
Т. намо́таным намо́танай
намо́танаю		 намо́таным намо́танымі
М. намо́таным намо́танай намо́таным намо́таных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́таны намо́таная намо́танае намо́таныя
Р. намо́танага намо́танай
намо́танае		 намо́танага намо́таных
Д. намо́танаму намо́танай намо́танаму намо́таным
В. намо́таны (неадуш.)
намо́танага (адуш.)		 намо́таную намо́танае намо́таныя (неадуш.)
намо́таных (адуш.)
Т. намо́таным намо́танай
намо́танаю		 намо́таным намо́танымі
М. намо́таным намо́танай намо́таным намо́таных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпу́ля, ‑і, ж.

1. Тое, што і шпулька (у 1, 2 і 3 знач.). Волька напрадзе за вечар шпулю, а мама дзве ручайкі. Пальчэўскі. Гурчыць паціху самапрадка, Кудзеля — як на каравуле, І спіць памочніца дзіцятка Пад манатонны шорхат шпулі. Гаўрусёў.

2. Пасадка з драўніны ці кардону, якая надзяваецца на верацяно для намотвання на яе пражы. Бабуля сядзіць на тапчане. Худыя, парэпаныя пальцы наўздагад вядуць тонкую кужэльную нітку, пускаючы яе на шпаркую шпулю калаўротка. Брыль.

3. Спец. Стрыжань для намотвання дроту, кабелю і пад., а таксама намотаны сам дрот, кабель і пад. Партызаны захапілі шпулю кабелю і па балоце зайшлі ім [гітлераўцам] наперад. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)