намо́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намо́раны |
намо́раная |
намо́ранае |
намо́раныя |
| Р. |
намо́ранага |
намо́ранай намо́ранае |
намо́ранага |
намо́раных |
| Д. |
намо́ранаму |
намо́ранай |
намо́ранаму |
намо́раным |
| В. |
намо́раны (неадуш.) намо́ранага (адуш.) |
намо́раную |
намо́ранае |
намо́раныя (неадуш.) намо́раных (адуш.) |
| Т. |
намо́раным |
намо́ранай намо́ранаю |
намо́раным |
намо́ранымі |
| М. |
намо́раным |
намо́ранай |
намо́раным |
намо́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намо́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намо́раны |
намо́раная |
намо́ранае |
намо́раныя |
| Р. |
намо́ранага |
намо́ранай намо́ранае |
намо́ранага |
намо́раных |
| Д. |
намо́ранаму |
намо́ранай |
намо́ранаму |
намо́раным |
| В. |
намо́раны (неадуш.) намо́ранага (адуш.) |
намо́раную |
намо́ранае |
намо́раныя (неадуш.) намо́раных (адуш.) |
| Т. |
намо́раным |
намо́ранай намо́ранаю |
намо́раным |
намо́ранымі |
| М. |
намо́раным |
намо́ранай |
намо́раным |
намо́раных |
Кароткая форма: намо́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намо́раны наморённый; см. намары́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намо́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад намарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наморённый
1. намо́раны; натру́чаны; вы́нішчаны, пані́шчаны;
2. намо́раны, нато́млены; намардава́ны;
3. намо́раны; см. намори́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)