намо́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́раны намо́раная намо́ранае намо́раныя
Р. намо́ранага намо́ранай
намо́ранае
намо́ранага намо́раных
Д. намо́ранаму намо́ранай намо́ранаму намо́раным
В. намо́раны (неадуш.)
намо́ранага (адуш.)
намо́раную намо́ранае намо́раныя (неадуш.)
намо́раных (адуш.)
Т. намо́раным намо́ранай
намо́ранаю
намо́раным намо́ранымі
М. намо́раным намо́ранай намо́раным намо́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. намо́раны намо́раная намо́ранае намо́раныя
Р. намо́ранага намо́ранай
намо́ранае
намо́ранага намо́раных
Д. намо́ранаму намо́ранай намо́ранаму намо́раным
В. намо́раны (неадуш.)
намо́ранага (адуш.)
намо́раную намо́ранае намо́раныя (неадуш.)
намо́раных (адуш.)
Т. намо́раным намо́ранай
намо́ранаю
намо́раным намо́ранымі
М. намо́раным намо́ранай намо́раным намо́раных

Кароткая форма: намо́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́раны наморённый; см. намары́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наморённый

1. намо́раны; натру́чаны; вы́нішчаны, пані́шчаны;

2. намо́раны, нато́млены; намардава́ны;

3. намо́раны; см. намори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)