наме́цены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наме́цены наме́ценая наме́ценае наме́ценыя
Р. наме́ценага наме́ценай
наме́ценае		 наме́ценага наме́ценых
Д. наме́ценаму наме́ценай наме́ценаму наме́ценым
В. наме́цены (неадуш.)
наме́ценага (адуш.)		 наме́ценую наме́ценае наме́ценыя (неадуш.)
наме́ценых (адуш.)
Т. наме́ценым наме́ценай
наме́ценаю		 наме́ценым наме́ценымі
М. наме́ценым наме́ценай наме́ценым наме́ценых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наме́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наме́цены наме́ценая наме́ценае наме́ценыя
Р. наме́ценага наме́ценай
наме́ценае		 наме́ценага наме́ценых
Д. наме́ценаму наме́ценай наме́ценаму наме́ценым
В. наме́цены (неадуш.)
наме́ценага (адуш.)		 наме́ценую наме́ценае наме́ценыя (неадуш.)
наме́ценых (адуш.)
Т. наме́ценым наме́ценай
наме́ценаю		 наме́ценым наме́ценымі
М. наме́ценым наме́ценай наме́ценым наме́ценых

Кароткая форма: наме́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наме́цены наметённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́цены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наметённый наме́цены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумётны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сумётаў; намецены ветрам (пра снег). Сымон так і не абіраў сёлета рабіну. У садку зіма гурбы снегу намяла, і дрэва ажно гарэла на фоне тае сумётнай белі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)