намаўча́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
намаўчу́ся |
намаўчы́мся |
| 2-я ас. |
намаўчы́шся |
намаўчыце́ся |
| 3-я ас. |
намаўчы́цца |
намаўча́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
намаўча́ўся |
намаўча́ліся |
| ж. |
намаўча́лася |
| н. |
намаўча́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
намаўча́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намаўча́цца сов., разг. намолча́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намаўча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Разм. Памаўчаць доўга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намолча́ться сов., разг. намаўча́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)