намаро́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намаро́жу намаро́зім
2-я ас. намаро́зіш намаро́зіце
3-я ас. намаро́зіць намаро́зяць
Прошлы час
м. намаро́зіў намаро́зілі
ж. намаро́зіла
н. намаро́зіла
Загадны лад
2-я ас. намаро́зь намаро́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час намаро́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намаро́зіць сов., в разн. знач. наморо́зить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., што і чаго.

1. Замарожваючы, падрыхтаваць у якой‑н. колькасці. Намарозіць пельменяў.

2. Спец. Замарожваючы, утварыць наледзь на паверхні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наморо́зить сов. намаро́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намаро́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намарожваць — намарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)