нама́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нама́зка нама́зкі
Р. нама́зкі нама́зак
Д. нама́зцы нама́зкам
В. нама́зку нама́зкі
Т. нама́зкай
нама́зкаю		 нама́зкамі
М. нама́зцы нама́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нама́зка ж., спец. нама́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́зка ж.

1. (действие) нама́званне, -ння ср.;

2. спец. нама́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. намазаць (у 1, 5 знач.).

2. Спец. Тое, што намазана на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́званне ср. нама́зывание, нама́зка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышмаро́ўванне ср. натира́ние, нати́рка ж.; нама́зывание, нама́зка ж., сма́зывание, сма́зка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)