нама́званне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нама́званне
Р. нама́звання
Д. нама́званню
В. нама́званне
Т. нама́званнем
М. нама́званні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нама́званне ср. нама́зывание, нама́зка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́сливание нама́сліванне, -ння ср.; нама́званне ма́слам; нама́званне але́ем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́зывание нама́званне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́зка ж.

1. (действие) нама́званне, -ння ср.;

2. спец. нама́зка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ума́щивание націра́нне, -ння ср., ма́занне, -ння ср., нама́званне, -ння ср.; см. умаща́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умаще́ние ср.

1. (действие) націра́нне, -ння ср., ма́занне, -ння ср., нама́званне, -ння ср.;

2. (благовония) паху́чыя ма́зі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)