налі́к, -у, м.

Грашовае спагнанне за няправільныя выдаткі; налічэнне.

Грашовы н.

|| прым. наліко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. налі́к налі́кі
Р. налі́ку налі́каў
Д. налі́ку налі́кам
В. налі́к налі́кі
Т. налі́кам налі́камі
М. налі́ку налі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

налі́к, -ку м. начёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налі́к, ‑у, м.

Грашовае спагнанне за расходы, непрадугледжаныя бюджэтам; налічэнне (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начёт м., бухг. налічэ́нне, -ння ср., налі́к, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. налічыць (у 3, 4 знач.).

2. Налічаная сума. Налічэнне за водпуск.

3. Тое, што і налік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)