налу́шчыць, -лу́шчу, -лу́шчыш, -лу́шчыць; -лу́шчаны; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін, якой-н. абалонкі нейкую колькасць чаго-н.

Н. гароху.

2. і без дап. Насмеціць шалушэннем.

Н. на падлогу.

|| незак. налу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налу́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налу́шчу налу́шчым
2-я ас. налу́шчыш налу́шчыце
3-я ас. налу́шчыць налу́шчаць
Прошлы час
м. налу́шчыў налу́шчылі
ж. налу́шчыла
н. налу́шчыла
Загадны лад
2-я ас. налу́шч
налу́шчы		 налу́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час налу́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налу́шчыць сов. (снять с чего-л. скорлупу, шелуху) налущи́ть, очи́стить; нашелуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налу́шчыць, ‑лушчу, ‑лушчыш, ‑лушчыць; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін, якой‑н. абалонкі нейкую колькасць чаго‑н. Налушчыць міску гарбузікаў. Налушчыць гароху.

2. і без дап. Насмеціць шалупіннем. Налушчыць на падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да налушчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налущи́ть сов. налу́шчыць, налуза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашелуши́ть сов. налу́шчыць, налуза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад налушчыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налу́шчаны налущённый, очи́щенный; см. налу́шчыць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагры́зть сов. нагры́зці; (семечек, орехов) налуза́ць, налу́шчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)