налу́шчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
налу́шчыцца |
налу́шчацца |
| Прошлы час |
| м. |
налу́шчыўся |
налу́шчыліся |
| ж. |
налу́шчылася |
| н. |
налу́шчылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налу́шчыўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
налу́шчыцца сов. налущи́ться, очи́ститься; нашелуши́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нашелуши́ться налу́шчыцца, налуза́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)