налу́скаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налу́скаю |
налу́скаем |
| 2-я ас. |
налу́скаеш |
налу́скаеце |
| 3-я ас. |
налу́скае |
налу́скаюць |
| Прошлы час |
| м. |
налу́скаў |
налу́скалі |
| ж. |
налу́скала |
| н. |
налу́скала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налу́скай |
налу́скайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налу́скаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
налу́скаць сов. (орехов и т.п.) нащёлкать, налу́згать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налу́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго і без дап.
Лускаючы, ачысціць ад шалупіння якую‑н. колькасць чаго‑н. Налускаць арэхаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налу́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да налускаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нащёлкать сов.
1. (орехов и т. п.) налу́скаць, налуза́ць;
2. (надавать щелчков) прост. напстры́каць; надава́ць пстры́чак;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)