нале́чь сов., прям., перен. нале́гчы; см. налега́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нале́гчы сов., прям., перен. нале́чь, принале́чь;
н. грудзьмі́ на стол — нале́чь (принале́чь) гру́дью на стол;
н. на вёслы — нале́чь на вёсла;
н. на рабо́ту — нале́чь на рабо́ту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узле́гчы сов. навали́ться, нале́чь;
у. грудзьмі́ на стол — навали́ться (нале́чь) гру́дью на стол
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узвалі́цца сов., разг. (налечь всей тяжестью) взвали́ться; навали́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
весло́ вясло́, -ла́ ср.;
нале́чь на вёсла нале́гчы на вёслы;
идти́ на вёслах ісці́ на вёслах.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уле́гчы сов., разг.
1. (у што) нале́чь (на что), отда́ться (чему);
у. ў рабо́ту — нале́чь на рабо́ту; отда́ться рабо́те;
2. (у што) пристрасти́ться (к чему);
улёг у гарэ́лку — пристрасти́лся к во́дке;
3. (пуститься бежать) припусти́ться, припусти́ть;
4. приуда́рить, приволокну́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навалі́цца сов.
1. (придавить всей тяжестью) навали́ться, нале́чь;
2. (дружно взяться за что-л.) навали́ться, нале́чь;
3. навали́ться, напа́сть; набро́ситься;
н. на во́рага — навали́ться (напа́сть) на врага́;
~лі́ліся ўсе на аднаго́ — навали́лись (напа́ли) все на одного́;
4. разг. (упасть во множестве) навали́ться, напа́дать;
~лі́лася мно́га лі́сця ў кало́дзеж — навали́лось (напа́дало) мно́го ли́стьев в коло́дец;
5. перен. (о сне) смори́ть;
6. перен. (начать ругать) наки́нуться, напусти́ться;
7. перен. (о болезни) обру́шиться;
хваро́бы ~лі́ліся — на яго́ боле́зни обру́шились на него́;
8. перен. (внезапно возникнуть) навали́ться;
~лі́лася бяда́ — навали́лась беда́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)