нале́чь сов., прям., перен. нале́гчы; см. налега́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нале́гчы сов., прям., перен. нале́чь, принале́чь;

н. грудзьмі́ на столнале́чь (принале́чь) гру́дью на стол;

н. на вёслынале́чь на вёсла;

н. на рабо́тунале́чь на рабо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узле́гчы сов. навали́ться, нале́чь;

у. грудзьмі́ на стол — навали́ться (нале́чь) гру́дью на стол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвалі́цца сов., разг. (налечь всей тяжестью) взвали́ться; навали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

весло́ вясло́, -ла́ ср.;

нале́чь на вёсла нале́гчы на вёслы;

идти́ на вёслах ісці́ на вёслах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уле́гчы сов., разг.

1. (у што) нале́чь (на что), отда́ться (чему);

у. ў рабо́тунале́чь на рабо́ту; отда́ться рабо́те;

2. (у што) пристрасти́ться (к чему);

улёг у гарэ́лку — пристрасти́лся к во́дке;

3. (пуститься бежать) припусти́ться, припусти́ть;

4. приуда́рить, приволокну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навалі́цца сов.

1. (придавить всей тяжестью) навали́ться, нале́чь;

2. (дружно взяться за что-л.) навали́ться, нале́чь;

3. навали́ться, напа́сть; набро́ситься;

н. на во́рага — навали́ться (напа́сть) на врага́;

і́ліся ўсе на аднаго́ — навали́лись (напа́ли) все на одного́;

4. разг. (упасть во множестве) навали́ться, напа́дать;

і́лася мно́га лі́сця ў кало́дзеж — навали́лось (напа́дало) мно́го ли́стьев в коло́дец;

5. перен. (о сне) смори́ть;

6. перен. (начать ругать) наки́нуться, напусти́ться;

7. перен. (о болезни) обру́шиться;

хваро́бы ~лі́ліся — на яго́ боле́зни обру́шились на него́;

8. перен. (внезапно возникнуть) навали́ться;

і́лася бяда́ — навали́лась беда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)