налега́ть несов., прям., перен. наляга́ць;

налега́ть на вёсла наляга́ць на вёслы;

налега́ть на учёбу наляга́ць на вучо́бу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нале́чь сов., прям., перен. нале́гчы; см. налега́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узляга́ць несов. нава́ливаться, налега́ть; см. узле́гчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наляга́ць несов., прям., перен. налега́ть; см. нале́гчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узва́львацца несов.

1. разг. (налегать всей тяжестью) взва́ливаться; нава́ливаться;

2. страд. взва́ливаться; см. узва́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уляга́ць несов., разг.

1. (у што) налега́ть (на что), отдава́ться (чему);

2. (у што) пристраща́ться (к чему);

3. приударя́ть, привола́киваться, волочи́ться;

1-3 см. уле́гчы 1, 2, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́ливаться

1. нава́львацца; (налегать) наляга́ць;

2. (набрасываться с жадностью) прост. нава́львацца, накіда́цца, накі́двацца;

3. (нападать во множестве) разг. нава́львацца, накіда́цца, накі́двацца; (насыпаться) насыпа́цца;

4. страд. нава́львацца; накіда́цца, накі́двацца; прыва́львацца, наваро́чвацца, прыціска́цца; см. нава́ливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нава́львацца I несов.

1. (придавливать всей тяжестью) нава́ливаться, налега́ть;

2. (дружно браться за что-л.) нава́ливаться, налега́ть;

3. нава́ливаться, напада́ть; набра́сываться;

4. разг. (падать во множестве) нава́ливаться, напада́ть;

5. перен. (о сне) мори́ть;

6. перен. (начинать ругать) наки́дываться, напуска́ться;

7. перен. (о болезни) обру́шиваться;

8. перен. (внезапно возникать) нава́ливаться, нака́тываться, нака́тывать;

1-8 см. навалі́цца;

9. страд. нава́ливаться; см. нава́льваць I

нава́львацца II несов., страд. нава́ливаться; см. нава́льваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірва́ць

I несов.

1. в разн. знач. рвать;

і. кве́ткі — рвать цветы́;

і. зу́бы — рвать зу́бы;

2. (изнашивать до дыр) рвать, трепа́ть;

3. (производить взрыв чего-л.) рвать, взрыва́ть;

і. лёд — рвать (взрыва́ть) лёд;

4. (лён, коноплю) тереби́ть;

5. (прекращать отношения) рвать, порыва́ть;

6. (раздирая на части, умерщвлять) рвать; разрыва́ть; терза́ть;

7. (о нарыве) рвать, нарыва́ть;

па́лец ірве́ — па́лец рвёт (нарыва́ет);

8. (незаконно или недобросовестно получать, приобретать) рвать, урыва́ть;

9. (резким движением разделять на части) рвать, разрыва́ть;

і. вяро́ўку — рвать (разрыва́ть) верёвку;

10. прост. (дружно, энергично выполнять работу и т.п.) рвать, налега́ть, нажима́ть;

11. (резко устремляться) рвать;

і. з ме́сца — рвать с ме́ста

II несов., безл. (тошнить) рвать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рваць I несов.

1. в разн. знач. рвать;

р. кве́ткі — рвать цветы́;

р. зу́бы — рвать зу́бы;

2. (изнашивать до дыр) рвать, трепа́ть;

3. (производить взрыв чего-л.) рвать, взрыва́ть;

р. лёд — рвать (взрыва́ть) лёд;

4. (лён, коноплю) тереби́ть;

5. (прекращать отношения) рвать; порыва́ть;

6. (раздирая на части, умерщвлять) рвать; разрыва́ть; терза́ть;

7. (о нарыве) рвать, нарыва́ть;

рве па́лец — рвёт (нарыва́ет) па́лец;

8. (незаконно или недобросовестно получать, приобретать) рвать, урыва́ть;

9. (резким движением разделять на части) рвать, разрыва́ть;

р. вяро́ўку — рвать (разрыва́ть) верёвку;

10. прост. (дружно, энергично выполнять работу и т.п.) рвать, налега́ть, нажима́ть;

11. (резко устремляться) рвать;

р. з ме́сца — рвать с ме́ста;

р. на сабе́ валасы́ — рвать на себе́ во́лосы;

вантро́бы р. — надрыва́ться; из ко́жи (вон) лезть;

р. жы́лы — надрыва́ться;

р. на ча́сткі (на кускі́) — рвать на ча́сти

рваць II несов., безл. (тошнить) рвать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)