нала́савацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нала́суюся |
нала́суемся |
| 2-я ас. |
нала́суешся |
нала́суецеся |
| 3-я ас. |
нала́суецца |
нала́суюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
нала́саваўся |
нала́саваліся |
| ж. |
нала́савалася |
| н. |
нала́савалася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
нала́суйся |
нала́суйцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
нала́саваўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нала́савацца сов. нала́комиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нала́савацца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.
Разм. Уволю паласавацца. Наласаваўшыся ўволю, мядзведзі станавіліся на заднія лапы і пачыналі дужацца. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нала́комиться сов., разг. нала́савацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Нацукрава́цца ’наласавацца’ (Янк. 3.). Да цу́кар (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)