налама́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
налама́ецца |
налама́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
налама́ўся |
налама́ліся |
| ж. |
налама́лася |
| н. |
налама́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
налама́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
нало́міцца |
нало́мяцца |
| Прошлы час |
| м. |
налама́ўся |
налама́ліся |
| ж. |
налама́лася |
| н. |
налама́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
налама́цца сов.
1. разг. (научиться делать что-л.) приобрести́ сноро́вку, наловчи́ться;
н. кірава́ць тра́ктарам — приобрести́ сноро́вку (наловчи́ться) управля́ть тра́ктором;
2. (дать трещину) надломи́ться;
галі́нка ~ма́лася — ве́тка надломи́лась;
3. (во множестве) налома́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налама́цца, ‑ламлюся, ‑ломішся, ‑ломіцца; зак.
1. Разм. Налаўчыцца рабіць што‑н. — Добрая будзе настаўніца. — Ага, казалі, што ўжо наламалася. Чаму, прынаровіцца. Ермаловіч.
2. Даць трэшчыну. Дошка наламалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)