налама́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налама́ны |
налама́ная |
налама́нае |
налама́ныя |
| Р. |
налама́нага |
налама́най налама́нае |
налама́нага |
налама́ных |
| Д. |
налама́наму |
налама́най |
налама́наму |
налама́ным |
| В. |
налама́ны (неадуш.) налама́нага (адуш.) |
налама́ную |
налама́нае |
налама́ныя (неадуш.) налама́ных (адуш.) |
| Т. |
налама́ным |
налама́най налама́наю |
налама́ным |
налама́нымі |
| М. |
налама́ным |
налама́най |
налама́ным |
налама́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
налама́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налама́ны |
налама́ная |
налама́нае |
налама́ныя |
| Р. |
налама́нага |
налама́най налама́нае |
налама́нага |
налама́ных |
| Д. |
налама́наму |
налама́най |
налама́наму |
налама́ным |
| В. |
налама́ны (неадуш.) налама́нага (адуш.) |
налама́ную |
налама́нае |
налама́ныя (неадуш.) налама́ных (адуш.) |
| Т. |
налама́ным |
налама́най налама́наю |
налама́ным |
налама́нымі |
| М. |
налама́ным |
налама́най |
налама́ным |
налама́ных |
Кароткая форма: налама́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
налама́ны
1. нало́манный;
2. надло́мленный, нало́манный;
1, 2 см. налама́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налама́ны і нало́маны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад наламаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)