накіпны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накіпны́ накіпна́я накіпно́е накіпны́я
Р. накіпно́га накіпно́й
накіпно́е		 накіпно́га накіпны́х
Д. накіпно́му накіпно́й накіпно́му накіпны́м
В. накіпны́ (неадуш.)
накіпно́га (адуш.)		 накіпну́ю накіпно́е накіпны́я (неадуш.)
накіпны́х (адуш.)
Т. накіпны́м накіпно́й
накіпно́ю		 накіпны́м накіпны́мі
М. накіпны́м накіпно́й накіпны́м накіпны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накіпны́ спец. накипно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накіпны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які складаецца з накіпу (у 1 знач.). Накіпны слой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накипно́й спец. накіпны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)