накі́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накі́нуты |
накі́нутая |
накі́нутае |
накі́нутыя |
| Р. |
накі́нутага |
накі́нутай накі́нутае |
накі́нутага |
накі́нутых |
| Д. |
накі́нутаму |
накі́нутай |
накі́нутаму |
накі́нутым |
| В. |
накі́нуты (неадуш.) накі́нутага (адуш.) |
накі́нутую |
накі́нутае |
накі́нутыя (неадуш.) накі́нутых (адуш.) |
| Т. |
накі́нутым |
накі́нутай накі́нутаю |
накі́нутым |
накі́нутымі |
| М. |
накі́нутым |
накі́нутай |
накі́нутым |
накі́нутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накі́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накі́нуты |
накі́нутая |
накі́нутае |
накі́нутыя |
| Р. |
накі́нутага |
накі́нутай накі́нутае |
накі́нутага |
накі́нутых |
| Д. |
накі́нутаму |
накі́нутай |
накі́нутаму |
накі́нутым |
| В. |
накі́нуты (неадуш.) накі́нутага (адуш.) |
накі́нутую |
накі́нутае |
накі́нутыя (неадуш.) накі́нутых (адуш.) |
| Т. |
накі́нутым |
накі́нутай накі́нутаю |
накі́нутым |
накі́нутымі |
| М. |
накі́нутым |
накі́нутай |
накі́нутым |
накі́нутых |
Кароткая форма: накі́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накі́нуты
1. набро́шенный, наки́нутый;
2. наки́нутый;
1, 2 см. накі́нуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накі́нуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накінуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надёрнутый накі́нуты; наця́гнуты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нахлёстнутый
1. накі́нуты; зашмаргну́ты, зашмо́ргнуты;
2. наве́дзены, адбі́ты; см. нахлестну́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)