наку́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наку́сваю наку́сваем
2-я ас. наку́сваеш наку́сваеце
3-я ас. наку́свае наку́сваюць
Прошлы час
м. наку́сваў наку́свалі
ж. наку́свала
н. наку́свала
Загадны лад
2-я ас. наку́свай наку́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наку́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наку́сваць I несов., в разн. знач. наку́сывать; см. накуса́ць

наку́сваць II несов. надку́сывать; см. накусі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наку́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накусаць.

наку́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Пра насякомых: пакусаць, нарабіць укусаў у многіх месцах.

Камары накусалі рукі.

2. чаго. Адкусваючы шчыпцамі, нарабіць кавалкаў (разм.).

Н. свінцу.

|| незак. наку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́саны; зак., што.

Пракусіць злёгку, зверху, не да канца.

Н. яблык.

|| незак. наку́сваць, -аю, -аеш, -ае; наз. наку́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наку́сывать несов. наку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надку́сывать несов. надку́сваць, наку́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накусваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наку́свацца несов., страд. надку́сываться; см. наку́сваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)