накури́ть сов.

1. накуры́ць, надымі́ць;

2. (перегонкой) спец. накуры́ць, нагна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накуры́ць сов. (наполнить табачным дымом) накури́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаку́рваць сов. (во множестве) накури́ть, понакури́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)