накупля́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
накупля́ю |
накупля́ем |
| 2-я ас. |
накупля́еш |
накупля́еце |
| 3-я ас. |
накупля́е |
накупля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
накупля́ў |
накупля́лі |
| ж. |
накупля́ла |
| н. |
накупля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
накупля́й |
накупля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
накупля́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накупля́ць I сов., см. накупі́ць
накупля́ць II несов., см. наку́пліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накупі́ць, -куплю́, -ку́піш, -ку́піць; -ку́плены і накупля́ць, -пля́ю, -пля́еш, -пля́е; -купля́ны; зак., чаго.
Купіць вялікую колькасць чаго-н.
Накупіла рознай драбязы.
Накупляў цацак дзецям.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.
Купіць вялікую колькасць чаго‑н. [Даніла:] — Паглядзі там у торбе, чаго я накупляў, толькі дай мне спачатку павячэраць. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наку́пліваць несов. (к накупля́ць I) накупа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наку́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да накупляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накупи́ть сов. накупі́ць, накупля́ць, мног. панаку́пліваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наку́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накупляць — накупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накупа́тьI несов. (к накупи́ть) накупля́ць, наку́пліваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., чаго.
Тое, што і накупляць. Наталля Аляксееўна абышла прывакзальную плошчу яшчэ раз.., заглянула амаль ва ўсе крамкі і кіёскі, накупіла.. рознай драбязы. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)