на́крыўка, -і, ДМ -рыўцы, мн. -і, -рывак, ж.

Тое, чым накрываюць што-н. зверху.

Н. каструлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́крыўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. на́крыўка на́крыўкі
Р. на́крыўкі на́крывак
Д. на́крыўцы на́крыўкам
В. на́крыўку на́крыўкі
Т. на́крыўкай
на́крыўкаю		 на́крыўкамі
М. на́крыўцы на́крыўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́крыўка ж. покры́шка, кры́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́крыўка, ‑і, ДМ ‑рыўцы; Р мн. ‑рывак; ж.

Тое, чым накрыта зверху што‑н. Накрыўка каструлі. Накрыўка люка. □ Трошкі ўзбоч ад фабрыкі мясціўся старэнькі цвікавы завод. Яго можна было адрозніць па жалезнай з накрыўкай трубе. Сабаленка. Вогнішча абстаўлена чыгункамі, варэйкамі і кацялкамі, у якіх булькоча і, прыўзнімаючы накрыўкі, пускае пару страва. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накрыўка, покрыўка, века; накрыватка (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

тушы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вуглёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капо́т¹, -а, М -по́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адкідная накрыўка розных механізмаў.

К. аўтамабіля.

|| прым. капо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́крыўка ж.

1. покрыва́ло ср.;

2. см. на́крыўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скідны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Такі, што знімаецца, скідаецца. Скідная накрыўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушы́льнік, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вугалёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)