Verbum

анлайнавы слоўнік

накро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак., чаго.

1. Скроіць, выкраіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. сарочак.

2. Нарэзаць лустамі.

Н. хлеба.

|| незак. накро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накро́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накро́іць сов.

1. (заготовить кройкою) накрои́ть;

2. (хлеба) наре́зать;

3. (нарезать пластами) напласта́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., чаго.

1. Скроіць, выкраіць нейкую колькасць чаго‑н. Накроіць сарочак.

2. Нарэзаць лустамі, кавалкамі. Іван накроіў тоўстымі лустамі свежага хлеба і нецярпліва паклікаў бацьку з сяней. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накрои́ть сов. накро́іць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наре́зать сов., в разн. знач. нарэ́заць, мног. панараза́ць; (хлеба — ещё) накро́іць; (ткани) накро́іць; (набить свиней) накало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што і чаго.

Разм. Кроіць доўга, неаднаразова; накроіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накро́ены

1. накро́енный;

2. наре́занный;

3. напла́станный;

1-3 см. накро́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)