накра́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. накра́пванне
Р. накра́пвання
Д. накра́пванню
В. накра́пванне
Т. накра́пваннем
М. накра́пванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накра́пванне ср.

1. накра́пывание;

2. накра́пывание, накра́пливание;

1, 2 см. накра́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накрапваць — накрапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́пваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -вае; незак.

Падаць кроплямі (пра дождж).

З самага рання накрапвае дождж.

|| наз. накра́пванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)