накра́паць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накра́паю накра́паем
2-я ас. накра́паеш накра́паеце
3-я ас. накра́пае накра́паюць
Прошлы час
м. накра́паў накра́палі
ж. накра́пала
н. накра́пала
Загадны лад
2-я ас. накра́пай накра́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час накра́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накра́паць сов. (покрыть крапом) накра́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пакрыць крапам. Накрапаць карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́пать сов. накра́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́паны накра́панный; см. накра́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накра́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накрапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. накрапваць — накрапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да накрапаць.

2. Падаць рэдкімі кроплямі (пра дождж). А дождж то сціхне, то накрапвае, То сыпане, як з поўнай жмені. Хведаровіч. / у безас. ужыв. Ціха, амаль непрыкметна, пачало накрапваць, але шуму дажджу не было чуваць, бо яго глушыў няўціхны гул рачных хваль. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)