нако́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нако́чаны |
нако́чаная |
нако́чанае |
нако́чаныя |
| Р. |
нако́чанага |
нако́чанай нако́чанае |
нако́чанага |
нако́чаных |
| Д. |
нако́чанаму |
нако́чанай |
нако́чанаму |
нако́чаным |
| В. |
нако́чаны (неадуш.) нако́чанага (адуш.) |
нако́чаную |
нако́чанае |
нако́чаныя (неадуш.) нако́чаных (адуш.) |
| Т. |
нако́чаным |
нако́чанай нако́чанаю |
нако́чаным |
нако́чанымі |
| М. |
нако́чаным |
нако́чанай |
нако́чаным |
нако́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нако́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нако́чаны |
нако́чаная |
нако́чанае |
нако́чаныя |
| Р. |
нако́чанага |
нако́чанай нако́чанае |
нако́чанага |
нако́чаных |
| Д. |
нако́чанаму |
нако́чанай |
нако́чанаму |
нако́чаным |
| В. |
нако́чаны (неадуш.) нако́чанага (адуш.) |
нако́чаную |
нако́чанае |
нако́чаныя (неадуш.) нако́чаных (адуш.) |
| Т. |
нако́чаным |
нако́чанай нако́чанаю |
нако́чаным |
нако́чанымі |
| М. |
нако́чаным |
нако́чанай |
нако́чаным |
нако́чаных |
Кароткая форма: нако́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нако́чаны нака́танный; см. накаці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нако́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нака́танный
1. нако́чаны;
2. (наготовленный катаньем) накача́ны;
3. (о дороге) нае́зджаны; аб’е́зджаны; (утрамбованный) утрамбава́ны;
4. типогр. нака́таны;
5. разг. накру́чаны;
6. разг. наката́ны; нашпа́раны; см. наката́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)