накопти́ть сов.

1. (приготовить копчением) навэ́ндзіць;

2. (покрыть копотью) накурэ́ць, закуры́ць, накуро́дыміць; накурады́міць разг.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навэ́ндзіць сов. накопти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накуро́дыміць сов. (напустить копоти) накопти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накуро́дымець сов. (испустить из себя много копоти) накопти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накурэ́ць сов. (напустить копоти) накопти́ть;

галаве́шка ~рэ́ла — голове́шка накопти́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)