нако́пваць гл. накапа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́пваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нако́пваю нако́пваем
2-я ас. нако́пваеш нако́пваеце
3-я ас. нако́пвае нако́пваюць
Прошлы час
м. нако́пваў нако́пвалі
ж. нако́пвала
н. нако́пвала
Загадны лад
2-я ас. нако́пвай нако́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нако́пваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́пваць несов., в разн. знач. нарыва́ть, нака́пывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́пвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да накопваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́пывать​I несов. (к накопа́ть) нако́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́пвацца несов., страд. нарыва́ться, нака́пываться; см. нако́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарыва́ть​III несов. (к нары́ть) нако́пваць; (рылом — о животных) нарыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)