накопа́ть сов. накапа́ць, мног. панако́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накапа́ць сов., в разн. знач. нары́ть, накопа́ть;

н. мех бу́льбы — нары́ть (накопа́ть) мешо́к карто́феля;

н. ям — нары́ть (накопа́ть) ям

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́пыватьI несов. (к накопа́ть) нако́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панако́пваць сов. (о многом) нары́ть, накопа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́паць сов.

1. (забрызгать каплями) зака́пать; (сплошь — ещё) ука́пать, иска́пать;

2. (капая, влить) вка́пать;

у. ка́плі ў нос — вка́пать ка́пли в нос

укапа́ць сов.

1. врыть, вкопа́ть;

у. слуп — врыть (вкопа́ть) столб;

2. смочь копа́ть;

зямля́ цвёрдая, рыдлёўкай не ўкапа́еш — земля́ твёрдая, лопа́той не смо́жешь копа́ть;

3. (небольшое количество) накопа́ть;

у. бу́льбы на вячэ́рунакопа́ть карто́шки на у́жин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)