нако́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нако́паны нако́паная нако́панае нако́паныя
Р. нако́панага нако́панай
нако́панае		 нако́панага нако́паных
Д. нако́панаму нако́панай нако́панаму нако́паным
В. нако́паны
нако́панага		 нако́паную нако́панае нако́паныя
нако́паных
Т. нако́паным нако́панай
нако́панаю		 нако́паным нако́панымі
М. нако́паным нако́панай нако́паным нако́паных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нако́паны нако́паная нако́панае нако́паныя
Р. нако́панага нако́панай
нако́панае		 нако́панага нако́паных
Д. нако́панаму нако́панай нако́панаму нако́паным
В. нако́паны
нако́панага		 нако́паную нако́панае нако́паныя
нако́паных
Т. нако́паным нако́панай
нако́панаю		 нако́паным нако́панымі
М. нако́паным нако́панай нако́паным нако́паных

Кароткая форма: нако́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́паны, см. накапа́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́паны,

гл. накапаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накапа́ны і нако́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накапа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)