накляпа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накляпа́ны |
накляпа́ная |
накляпа́нае |
накляпа́ныя |
| Р. |
накляпа́нага |
накляпа́най накляпа́нае |
накляпа́нага |
накляпа́ных |
| Д. |
накляпа́наму |
накляпа́най |
накляпа́наму |
накляпа́ным |
| В. |
накляпа́ны (неадуш.) накляпа́нага (адуш.) |
накляпа́ную |
накляпа́нае |
накляпа́ныя (неадуш.) накляпа́ных (адуш.) |
| Т. |
накляпа́ным |
накляпа́най накляпа́наю |
накляпа́ным |
накляпа́нымі |
| М. |
накляпа́ным |
накляпа́най |
накляпа́ным |
накляпа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накляпа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накляпа́ны |
накляпа́ная |
накляпа́нае |
накляпа́ныя |
| Р. |
накляпа́нага |
накляпа́най накляпа́нае |
накляпа́нага |
накляпа́ных |
| Д. |
накляпа́наму |
накляпа́най |
накляпа́наму |
накляпа́ным |
| В. |
накляпа́ны (неадуш.) накляпа́нага (адуш.) |
накляпа́ную |
накляпа́нае |
накляпа́ныя (неадуш.) накляпа́ных (адуш.) |
| Т. |
накляпа́ным |
накляпа́най накляпа́наю |
накляпа́ным |
накляпа́нымі |
| М. |
накляпа́ным |
накляпа́най |
накляпа́ным |
накляпа́ных |
Кароткая форма: накляпа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накляпа́ны
1. тех. наклёпанный;
2. отби́тый;
1, 2 см. накляпа́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накляпа́ны і наклёпаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накляпаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наклёпаны,
гл. накляпаны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́битый
1. в разн. знач. вы́біты, мног. павыбіва́ны;
2. (о косе) накляпа́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)