Verbum

анлайнавы слоўнік

накле́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накле́іць, -ле́ю, -ле́іш, -ле́іць; -ле́ены; зак.

1. што. Прымацаваць што-н. пры дапамозе клею.

Н. афішу.

2. чаго. Склейваючы, зрабіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. канвертаў.

|| незак. накле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. накле́йванне, -я, н. і накле́йка, -і, ДМ -кле́йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накле́іць сов., в разн. знач. накле́ить;

н. аб’я́ву на дзве́ры — накле́ить объявле́ние на дверь;

н. канве́ртаў — накле́ить конве́ртов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што і чаго.

1. Прымацаваць што‑н. пры дапамозе клею. Наклеіць марку на канверт. Наклеіць афішу.

2. Зрабіць пры дапамозе клею. Наклеіць канвертаў. Наклеіць цацак з паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакле́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

Наклеіць што-н. у розных месцах, наклеіць многа чаго-н.

П. маркі.

П. цацак з паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накле́ить сов. накле́іць, мног. панакле́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да наклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́ены в разн. знач. накле́енный; см. накле́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наклейваць — наклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)