накла́сть сов. (наложить, наполнить) прост. накла́сці, мног. панаклада́ць, панакла́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накла́сці сов.

1. наложи́ть; (навалить в каком-л. количестве — ещё) накла́сть;

н. на машы́ну мяшко́ў — наложи́ть (накла́сть) на маши́ну мешко́в;

н. мі́ску ка́шы — наложи́ть (накла́сть) ми́ску ка́ши;

2. см. налажы́ць 2;

3. разг., груб. (побить кого-л.) накла́сть; всы́пать (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаклада́ць сов. (о многом, во множестве) наложи́ть, накла́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наложи́ть сов.

1. в разн. знач. налажы́ць;

наложи́ть ка́мень на до́ску налажы́ць ка́мень на до́шку;

наложи́ть ка́льку на чертёж налажы́ць ка́льку на чарцёж;

наложи́ть повя́зку налажы́ць павя́зку;

наложи́ть гипс налажы́ць гіпс;

наложи́ть взыска́ние налажы́ць спагна́нне;

наложи́ть резолю́цию налажы́ць рэзалю́цыю;

2. (накласть) накла́сці, мног. панаклада́ць, панакла́дваць;

наложи́ть дров в пе́чку накла́сці дроў у печ;

наложи́ть на себя́ ру́ки налажы́ць на сябе́ ру́кі;

наложи́ть (свою́) печа́ть (на кого, что), наложи́ть (свой) отпеча́ток (на кого, что) налажы́ць (свой) адбі́так (на каго, што);

наложи́ть ру́ку (ла́пу) (на что) налажы́ць руку́а́пу) (на што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)