накаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.

1. чаго. Прыкаціць нейкую колькасць чаго-н.

Н. бярвення.

2. што. Ускаціць што-н. на якую-н. паверхню.

Н. бочкі на платформу.

|| незак. нако́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накаці́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накачу́ нако́цім
2-я ас. нако́ціш нако́ціце
3-я ас. нако́ціць нако́цяць
Прошлы час
м. накаці́ў накаці́лі
ж. накаці́ла
н. накаці́ла
Загадны лад
2-я ас. накаці́ накаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накаці́ць сов., в разн. знач. накати́ть;

н. бо́чак — накати́ть бо́чек;

н. ка́мень на до́шку — накати́ть ка́мень на до́ску

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накаці́ць, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак.

1. чаго. Прыкаціць нейкую колькасць чаго‑н. Накаціць бярвення.

2. што. Ускаціць што‑н. на якую‑н. паверхню. Накаціць камень на дошку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Тое, што і накаціцца (у 3 знач.). Потым, за кароткай хвілінкаю наіўнай і нясмелай падазронасці, накоціць хваля пяшчотнасць і ўдзячнасці. Савіцкі.

4. што. Спец. Коцячы, вярнуць гармату на зыходнае месца пасля яе адкату ў выніку выстралу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́чваць гл. накаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нако́чаны нака́танный; см. накаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́чваць несов. нака́тывать; см. накаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нако́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накочваць — накаціць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накаціць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)