нака́там

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нака́там - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нака́там, прысл.

1. Коцячы, перамяшчаць што-н. круглае.

Грузіць бочкі н.

2. Па інерцыі, сваім ходам.

Машына з узвышша рухалася н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нака́там нареч. нака́том

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́там, прысл.

1. Коцячы (пра што‑н. круглае). Грузіць бочкі накатам.

2. Па інерцыі, сваім ходам. Усміхаючыся, Бронік ціха пусціў машыну накатам. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нака́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нака́т нака́ты
Р. нака́ту нака́таў
Д. нака́ту нака́там
В. нака́т нака́ты
Т. нака́там нака́тамі
М. нака́це нака́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нака́том нареч. нака́там;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)