накалу́пваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. накалу́пваю накалу́пваем
2-я ас. накалу́пваеш накалу́пваеце
3-я ас. накалу́пвае накалу́пваюць
Прошлы час
м. накалу́пваў накалу́пвалі
ж. накалу́пвала
н. накалу́пвала
Загадны лад
2-я ас. накалу́пвай накалу́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час накалу́пваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накалу́пваць несов., см. накалу́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Калупаючы, аддзяліць, дастаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. каранёў валяр’яну.

|| незак. накалу́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наколу́пывать несов. накалу́пваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)