накалупа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накалупа́ны |
накалупа́ная |
накалупа́нае |
накалупа́ныя |
| Р. |
накалупа́нага |
накалупа́най накалупа́нае |
накалупа́нага |
накалупа́ных |
| Д. |
накалупа́наму |
накалупа́най |
накалупа́наму |
накалупа́ным |
| В. |
накалупа́ны (неадуш.) накалупа́нага (адуш.) |
накалупа́ную |
накалупа́нае |
накалупа́ныя (неадуш.) накалупа́ных (адуш.) |
| Т. |
накалупа́ным |
накалупа́най накалупа́наю |
накалупа́ным |
накалупа́нымі |
| М. |
накалупа́ным |
накалупа́най |
накалупа́ным |
накалупа́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накалупа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
накалупа́ны |
накалупа́ная |
накалупа́нае |
накалупа́ныя |
| Р. |
накалупа́нага |
накалупа́най накалупа́нае |
накалупа́нага |
накалупа́ных |
| Д. |
накалупа́наму |
накалупа́най |
накалупа́наму |
накалупа́ным |
| В. |
накалупа́ны (неадуш.) накалупа́нага (адуш.) |
накалупа́ную |
накалупа́нае |
накалупа́ныя (неадуш.) накалупа́ных (адуш.) |
| Т. |
накалупа́ным |
накалупа́най накалупа́наю |
накалупа́ным |
накалупа́нымі |
| М. |
накалупа́ным |
накалупа́най |
накалупа́ным |
накалупа́ных |
Кароткая форма: накалупа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
накалупа́ны наковы́рянный; наколу́панный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
накалупа́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад накалупаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наковы́рянный накалупа́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)