накало́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. накало́чваю накало́чваем
2-я ас. накало́чваеш накало́чваеце
3-я ас. накало́чвае накало́чваюць
Прошлы час
м. накало́чваў накало́чвалі
ж. накало́чвала
н. накало́чвала
Загадны лад
2-я ас. накало́чвай накало́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час накало́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накало́чваць несов., разг.

1. натряса́ть;

2. намола́чивать;

3. наба́лтывать;

1-3 см. накалаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., чаго (разм.).

1. Натрэсці, наабіваць з дрэва нейкую колькасць пладоў.

Н. груш.

2. Намалаціць.

Н. жыта.

3. Нагатаваць якой-н. стравы, боўтаючы калатоўкай.

Н. заціркі.

|| незак. накало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)