накало́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накало́чаны накало́чаная накало́чанае накало́чаныя
Р. накало́чанага накало́чанай
накало́чанае		 накало́чанага накало́чаных
Д. накало́чанаму накало́чанай накало́чанаму накало́чаным
В. накало́чаны (неадуш.)
накало́чанага (адуш.)		 накало́чаную накало́чанае накало́чаныя (неадуш.)
накало́чаных (адуш.)
Т. накало́чаным накало́чанай
накало́чанаю		 накало́чаным накало́чанымі
М. накало́чаным накало́чанай накало́чаным накало́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накало́чаны накало́чаная накало́чанае накало́чаныя
Р. накало́чанага накало́чанай
накало́чанае		 накало́чанага накало́чаных
Д. накало́чанаму накало́чанай накало́чанаму накало́чаным
В. накало́чаны (неадуш.)
накало́чанага (адуш.)		 накало́чаную накало́чанае накало́чаныя (неадуш.)
накало́чаных (адуш.)
Т. накало́чаным накало́чанай
накало́чанаю		 накало́чаным накало́чанымі
М. накало́чаным накало́чанай накало́чаным накало́чаных

Кароткая форма: накало́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накало́чаны разг.

1. натрясённый;

2. намоло́ченный;

3. набо́лтанный;

1-3 см. накалаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накало́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)